Zijn eigen plekje

Meerdere keren hebben we jou gezocht. Meerdere keren waren daar alleen de stille bomen. De bomen waar je misschien wel zat, maar je nooit liet zien. Waar je leek te schitteren als afwezige. Waar je leek te schuilen zodat niemand je kon vinden. Maar vandaag is een andere dag! Vandaag zijn jullie met z'n tweeën. Vandaag genieten jullie van de zon, van de aankomende lente al duurt het nog zo lang. Wat mooi om jou te zien op jouw eigen plekje, zachte Ransuil (Asio otus).

De verbeterde versie van de Merel, de Koperwiek (Turdus iliacus). De pastelkleruige achtergrond, maakt deze foto voor mij geslaagd. Je kan nog net een beetje de oranje schouder zien en het snaveltje met de felgele basis wijst eigenwijs in de richting van waarschijnlijk een of andere vette worm.

Waar denkt deze Koperwiek aan? Zijn volgende maaltijd of zijn terugreis naar Scandinavië?