Niet een handvol, maar een landvol

Vandaag gaan we een dag op pad met Herman, lekker touren met de auto door Nederland op zoek naar vogels. Ons eerste doelwit is een Engelse Kwikstaart bij Zwolle in de buurt, Julian heeft hem zelf al gezien (Vogellijst van Julian met zijn verschillende Kwikstaarten). Een Engelse kwik heeft een gele buik met groene rug en een groen petje. Jammer genoeg lukt het niet, maar ik zie wel een 'gewone' Gele Kwikstaart (Motacilla flava) met een grijs petje en dat is ook leuk. (Waarneming).

Daarna rijden we helemaal door naar Limburg voor de Orpheusspotvogel (Hippolais polyglotta), een zeer zeldzaam familielid van de Spotvogel in Nederland. Qua uiterlijk vind ik ze extreem op elkaar lijken, maar gelukkig zingt Orpheus een ander liedje die heel herkenbaar is en mooi. Er is toevallig al een andere vogelaar ter plaatse en die wijst ons de plek waar Orpheus zich verstopt ergens hoog in de boom. Daarna krijgen we hem al snel uit volle borst zingend te zien (Waarneming). Yes!

Op dezelfde locatie dan Orpheus en zijn vriendjes, zien we vlakbij een bruggetje aan de kant in het riet een Kleine Karekiet (Acrocephalus scirpaceus), wow! Een vogeltje met ook een heel bijzonder lied, maar bijzonderder nog is dat je hem moeilijk ziet (Waarneming). Ten minste, het is voor mij een vogeltje die je vaak hoort maar om hem tussen de bruine rietstengels te ontdekken is weer een heel ander verhaal. En hij zit nog heel dichtbij ook, dus volop kans om foto's te schieten. En schieten dat ik doe!

We zien ook nog deze Steenuil (Athena noctua) nadat we hem gezocht hebben hoor. Het was geen toevalstreffer, maar niet minder superdupergaaf! Ik vind uilen zo leuk en deze is wel heel erg schattig, wat een klein bolletje vogel met een hele felle blik.