Nederland

Hertshoornweegbree (Plantago coronopus) is een onopvallende maar in de gemeente Hardenberg niet zeldzame plantensoort. Bij ons vooral te vinden langs wegbermen. Z'n Nederlandse naam spreekt voor zich.

Deze foto heb ik gemaakt bij de picknicktafel op deze plek.
Kaart met meer locaties in onze gemeente waar ik de soort heb aangetroffen hier.

Dit artikel in de Facebookgroep "Natuur in Hardenberg".

Twee Raven (Corvus corax) vliegen over het Vechtpark/de Koppel. Gave verassing!

Onder andere te herkennen aan de lange wigvormige staart. Dit was 's ochtends.

's Middags troffen Robin en ik deze Noordse Kauw (Coloeus monedula monedula) aan; eveneens in het Vechtpark:

▪ Bij Westerse Kauwen (C. m. spermologus) ontbreekt een dergelijke zijhalsvlek. Dat maakt een exemplaar zonder deze vlek niet automatisch een Westerse omdat deze ook bij de Noordse Kauw kan ontbreken (eerstejaars vogels en de grootte van de vlek is sowieso variabel).
▪ Bij Russische Kauwen (C. m. soemmerringii) is de (helder)witte vlek scherp begrenst (over de hele lengte) en loopt deze door over de nek waar die versmalt (bij Noordse vervaagt de vlek in de nek en is deze niet per se helderwit). Bij Russische Kauw contrasteert de donkere buikzijde (direct onder de halsband) met de lichtere kop.

Hier broedt de Westerse Kauw en zijn de Noordse en Russische Kauw wintergasten (de Noordse behoorlijk talrijk in Hardenberg terwijl de Russische 'n zeldzaamheid is).

Het jaar is begonnen! De oliebollen zijn nog niet op en mijn moeder viert haar verjaardag zoals altijd met taart, appelflappen en vooral heel veel gezelligheid en familie. Julian en ik lopen een rondje samen met mam en zien de eerste vogels voor 2018. Deze Kokmeeuw (Chroicocephalus ridibundus) poseerde en spettert het nieuwe jaar in, dank u Heer voor een mooi begin.

Siberische Boompieper (Anthus hodgsoni) bij Wageningen. Vogels kijken doe ik inmiddels al meer dan de helft van mijn leven (in 2002 kreeg ik m'n eerste verrekijker) maar fanatieker naar gemelde zeldzaamheden afreizen door het hele land (twitchen) pas sinds de afgelopen twee jaren. Veel met trein/bus/fiets en benenwagen (kan onbeperkt treinen in de daluren/weekenden voor een vast tarief per maand). Als alles langs de CDNA komt is dit mijn 300e vogelsoort voor Nederland én 500e vogelsoort voor de wereldlijst. Toch leuk zo nog aan het einde van het kalenderjaar.

Mooie Kuifduiker (Podiceps auritus) in winterkleed. Haarrijnseplas bij Vleuten in de provincie Utrecht (een zeldzaamheid hier).

Ik vind het zo mooi om de beweging in deze foto haast te voelen. De wind blaast deze Grote Zilverreiger (Ardea alba) duidelijk om de oren en ik kan het bijna zien aan het water en het riet. De reiger staat waarschijnlijk met zijn tenen krom zich schrap te zetten tegen de stroming.

Gezegende Kerstgroet van dit Nonnetje (Mergellus albellus)!

Op mijn verjaardag liepen Julian en ik nog samen even een stukje door 't Roege Bos. En ook al zijn het gedrochten van foto's, we zagen dus gewoon Appelvinken (Coccothraustes coccothraustes) zo'n beetje bij mij op de hoek. Een erg leuk verjaardagscadeautje bovenop de bergen die ik al had gekregen.

Ook dit najaar is de Bonte Kraai (Corvus cornix) weer binnen onze gemeentegrenzen te vinden.

Deze ooit veelvoorkomende wintergast in Nederland is inmiddels behoorlijk zeldzaam geworden. Bonte Kraaien zijn normaliter trouw aan hun overwinteringsplaatsen maar de nieuwe generaties trekken steeds minder westelijk. Dit gebied is de laatste plek in Overijssel waar de soort nog jaarlijks terugkeert (waarneming.nl). Nu nog maar eentje?

Gisteren heeft Jan Plaggenmarsch een Kuifaalscholver (Phalacrocorax aristotelis) ontdekt in de gemeente Hardenberg! Dit is heel bijzonder want de laatste keer dat de soort in Overijssel is waargenomen was 21 jaar geleden te Enschede. Verder zijn er waarnemingen uit Zwolle (1983), Zwartsluis (1948) en Losser (1905).

Vandaag was de vogel gelukkig nog ter plaatse en is deze zeldzaamheid bezocht door vogelaars uit alle hoeken van de provincie. Deze Kuifaalscholver draagt een kleurring en daardoor weten we dat hij uit het Verenigd Koninkrijk komt (daar bevindt zich het merendeel van de Europese broedparen).

Leuke eendjes bij het Veluwemeer (Flevoland). Verscheidene Brilduikers (Bucephala clangula):

Nonnetjes (Mergellus albellus):

Tussen de vele Kuifeenden en Tafeleenden zwom deze vrouwelijke Tafeleend (Aythya ferina) met kleurafwijking (een stuk bleker dan normaal):

De Kleine Topper die hier onlangs is gezien heb ik helaas niet gevonden.

De prachtige Blauwstaart (Tarsiger cyanurus) in Groningen. Nét een Roodborstje met andere kleuren. Het is geen nieuwe soort voor mij (zie deze BirdBlog) maar heb 'm nu wel beter kunnen fotograferen.

Het is de eerste Blauwstaart voor de provincie Groningen dus toch maar preventief op de provincielijst gezet (je weet niet hoe de toekomst loopt).

Ik moest wel een foto maken, want het licht was zo mooi.

Woestijntapuit (Oenanthe deserti) bij Schiphol. Mijn eerste in Nederland. Vanaf welk vliegveld zou hij hierheen gevlogen zijn?

"Officieel" leeft de soort in noordelijk Afrika en het Midden-Oosten maar af en toe krijgen we 'm als dwaalgast in Nederland.

Vanavond hebben Ron en ik een aantal tunnels en eiken geïnspecteerd op nachtvlinders. In de tunnels troffen we vooral Grote Wintervlinders (Erannis defoliaria) en Kleine Wintervlinders (Operophtera brumata) aan (alleen mannetjes) en op de eiken hoofdzakelijk Kleine Wintervlinders en een enkele Bosbesuil (Conistra vaccinii, op smeer). Bij Het Brandersveldje telden we 51 Kleine Wintervlinders verspreid over drie eiken; 47 mannetjes en 4 vrouwtjes (alle vrouwtjes waren bezet).

Eiken afzoeken met zaklamp is een goede methode voor het in kaart brengen van Kleine Wintervlinders (een veelvoorkomende soort). Het is een belangrijke waardplant van de rups en de vrouwtjes -die niet in staat zijn om te vliegen vanwege de sterk gereduceerde vleugels- trekken hordes mannetjes aan zodra ze de pop verlaten.

Man en vrouw van de Kleine Wintervlinder (Operophtera brumata) bij het Brandersveldje, Baalder.

Gisteren stond ik met het eerste licht in Zwolle. Er was de dag ervoor namelijk een Kokardezaagbek (Lophodytes cucullatus) gezien.

Yes! Nog aanwezig! Het is 'n prachteend en als 'ie hier op eigen kracht is gekomen heeft hij een flinke reis achter de rug. Van nature leeft de soort namelijk in Noord-Amerika.

Vandaag weer eentje ('n bijzonder eendje):

De Krooneend (Netta rufina) is op landelijke schaal geen zeldzame soort maar wel in mijn eigen gemeente, Hardenberg. Dit mannetje wordt al een tijdje gezien bij Bruchterveld.

Merel met kleurafwijking?

Nee, het is 'n Beflijster (Turdus torquatus); een schaarse soort die tijdens de trek in ons land opduikt.